Izscha
Izegemse Schaakkring
Nationale Interclub 2019-2020
Verslag Ronde 1 (29/09/2019)
Afd. 3D : Izegem 1 – K. Gentse 4 : 3-3
Lars – Johny Schalckx (2178) 0,5-0,5
Stefaan – Alain Mauqouy (2056) 0,5-0,5
JohanD – Wim Versporten (2023) 0,5-0,5
Artur – Luc Van Hoecke (2021) 0,5-0,5
AlexanderG – Frederik Roels (2000) 1-0
Gilles – Rudi Bunkens (1798) 0-1
Het nieuwe seizoen is begonnen en het wordt een zwaar seizoen. De eerste ronde waren er ook nog heel wat afvallers zodat we op ieder bord gemiddeld 250 elo-punten minder hadden. Anderzijds is het een jonge ploeg waar enkele spelers zich nu kunnen bewijzen en hopelijk op het einde van het seizoen hun tweede elo-cijfer met een getalleke kunnen verhogen. Binnen een jaar of 3 zou deze ploeg met gemak moeten kunnen meedraaien in 3de. Maar dit seizoen zal het wellicht het jaar te vroeg zijn. We kijken dit jaar ook uit naar de terugkeer van Dominique die op het eerste bord als bunker kan dienen. De rest schuift dan ook nog eens een bordje achteruit.
De start was alvast uitstekend. 3-3 tegen een sterk en ervaren Gent. Johan db kon al snel remise schuiven. Op het bord gebeurde weinig, maar de remise was welkom. Alexander stond al snel beter en kon zijn tegenstander gewoon wegspelen. Een puike overwinning, die ons ook het matchpunt zou bezorgen. Artur moest vechten, deed zijn tegenstander puffen, maar met elk nog een koning en 3 pionnen op dezelfde lijnen moest zijn tegenstander toch remise toestaan. Ikzelf op bord 2 had een mindere zet gespeeld in de opening, maar mijn tegenstander kon hiervan niet profiteren. Na een 15-tal zetten kon ik het evenwicht herstellen en de partij werd in remise besloten. Ook Lars die altijd net iets beter stond kwam remise met zijn tegenstander overeen. We hadden toen 3 punten !
Gilles tenslotte stond lang gelijk, maar moest in het eindspel zijn meerdere erkennen in zijn tegenstander. 3-3.
De strijd voor behoud is begonnen en is zeker mogelijk ! We staan nu halverwege in het klassement. (Stefaan)
Afd. 5F : Izegem 2 – Tielt : 1,5-2,5
Dries – Peter Libbrecht (1754) 0,5-0,5
Dirk – Emma Daels (1578) 0-1
Laurens – Ilse Daels (1522) 0,5-0,5
MattijsS – Rune Vansteenhuyse (1187) 0,5-0,5
We wisten dat de eerste partijen van het jaar stevig zouden zijn en met bijna 600 ELO meer over de 4 borden bleek de tegenstander inderdaad een stuk sterker.
Niettemin haalde Laurens in een recordtempo het eerste half puntje binnen. Met elk 7 pionnen resterend zat het muurvast en een remise was dan ook logisch.
Dirk op zijn beurt kreeg een mega-aanval te verwerken op zijn koningsvleugel en net toen hij hoop kreeg om er ongeschonden uit te geraken, zelfs met een pion voorsprong, bleek zijn dame ingesloten. Tegen de sterkste van de twee zussen Daels moest hij jammer genoeg het onderspit delven.
Op het eerste bord, bedankt Johan, had ik het geluk dat hun sterkste speler Brant, dit jaar eens niet speelt, niettemin had de runner-up, Peter Libbrecht, ook 231 ELO meer. Niettemin ben ik gedurende de volledig partij nooit echt in de problemen gekomen en kon ik een tweede remise uit de brand slepen.
Mattijs speelde op het 4de bord een verdienstelijke partij tegen de youngster van hun team waarbij de kansen heen en weer gingen. In een eindspel van dame en toren voor Mattijs tegen dame kon er geen winst behaald worden en eindigde ook deze partij op remise.
Een goeie 1,5/4 was ons deel tegen deze sterkere tegenstander. Proficiat aan de ploeg! (Dries)
Verslag Ronde 2 (13/10/2019)
Afd. 3D : Jean Jaurès Gent 2 - Izegem 1 : 3,5-2,5
Eric Vandewynckele (2041) – Nico 0-1
Joris Deberdt (2022) – Bart 0,5-0,5
André Galle (1973) – Lars 1-0
Gert Van Rij (1960) – JohanD 0,5-0,5
Lieven Vanderstraeten (1816) – Artur 1-0
Igor Vanduyfhuys (1713) – AlexanderG 0,5-0,5
Zondag togen wij naar Gent voor de tweede ronde van de nationale interclub. De eerste ploeg moest het opnemen tegen de tweede ploeg van Jean Jaurès, en dit in het mooie schaakpand van de KGS in de Abrahamstraat. De strijd was bijzonder hevig en op alle borden ontstonden lange en moeilijke partijen, met veelal tijdnood tot gevolg. Vandaar dat dit verslagje grotendeels uit losse flarden bestaat en misschien enkele foutjes bevat – iedereen, mijzelf incluis, had het te druk met zijn eigen partij om vaak een oog te kunnen werpen op de partijen van zijn medestanders.
Alexander, met wit, speelde tegen een jonge maar wat sterker gekwoteerde jeugdspeler. De partij ging gelijk op en liep uit op een toreneindspel dat moeilijk leek te staan voor wit, maar dat door Alexander correct werd behandeld. Toen de torens werden geruild ontstond een pionneneindspel met elk 3 pionnen op dezelfde vleugel en was remise onvermijdelijk (0,5-0,5). Artur, met zwart, stelde zich compact maar wat passief op. Toen ik een uurtje later nog eens een blik op de stelling wierp was de zwarte stelling uiteengeslagen, waarschijnlijk door een stukoffer op e6. Toen de kruitdamp was opgetrokken stond een eindspel met ongelijke lopers op het bord, helaas voor Artur met een pion minder. Soms zijn dergelijke eindspelen remise te houden, maar in dit geval moest zwart ondanks verwoede tegenstand het loodje leggen : 1,5-0,5 (vanuit het zicht van de thuisploeg).
Ikzelf, met wit, kon profiteren van een openingsfout van mijn tegenstander om een drukstelling op te bouwen die tot winst had moeten leiden. In wederzijdse tijdnood deed mijn tegenstander een wanhopige tegenaanval die ik beantwoordde met een stukoffer dat winnend had moeten zijn, ook volgens mijn siliconenmonster. Ik vond echter niet het juiste vervolg, liet meerdere winstvoortzettingen glippen en na de tijdnood ontstond een eindspel met elk enkele geblokkeerde pionnen, een paard en ongelijke lopers, dat niet meer te winnen was : remise (2-1).
Nico, met zwart, stond eerst wat gedrukt maar kon een aanval opzetten door middel van een pionnenopmars op de koningsvleugel. Het vervolg is mij ontgaan, maar op een zeker ogenblik stond Nico een stuk voor, naar ik meen voor 2 pionnen. Ook Nico kwam weliswaar in tijdnood, maar voor hem is dat zelden een probleem en hij werkte vakkundig af : 2-2!
Lars, ook met zwart, speelde zijn vertrouwde opening en kwam mijns inziens niet slecht te staan. Weliswaar verdubbelde en tripleerde zijn tegenstander zijn zware artillerie op de open d-lijn, maar Lars hield de deur dicht door middel van een sterk paard op d5, althans zo leek het mij. Helaas, toen ik na mijn tijdnood het bord van Lars bekeek stond daar de beginstelling, met uitzondering van een trotse witte koning op het midden van het bord : 3-2.
Johan D., met wit, speelde zonder twijfel de meest spectaculaire partij van de match, en dit tegen een opponent met zowat 250 elopunten meer. Wit stond aanvankelijk wat gedrukt in het vroege middenspel en zwart kon een pionnenaanval opzetten op de damevleugel. Na een fout damemaneuver van zwart kreeg Johan echter meer greep op de stelling; er verscheen een dreigend paard op d4 en een sterk pionnenduo op e5 en f4. Het verdere verloop van het middenspel is mij ontgaan; Johan offerde het paard, verkreeg sterke aanval, en won zijn stuk terug. Toen ik terug kwam uit de benedengrondse bar bleek een zeer interessante stelling op het bord te staan : een toreneindspel met twee verbonden vrijpionnen op de h- en g-lijn en een gedekte vrijpion op e5 voor wit, en met twee verbonden vrijpionnen op de b- en c-lijn voor zwart. De zwarte pionnen op de damevleugel waren echter al wat verder opgerukt, en snelheid is in een toreneindspel vaak belangrijker dan het aantal pluspionnen. Johan slaagde erin de vijandelijke koning in het open veld te jagen, als eerste tot dame te promoveren en mat in 1 te dreigen, waardoor zwart net niet aan promotie toekwam. Helaas voor Johan zat in de stelling wel een eeuwig schaak van de dolle zwarte toren, die niet kon genomen worden op straffe van promotie van een of beide zwarte pionnen tot dame, en ook de vlucht voorwaarts van de witte koning ging niet omdat dan de matdreiging werd opgeheven en de zwarte pionnen opnieuw zouden promoveren. Dus remise na een bijzonder belangwekkende en spannende partij : 3,5-2,5.
Een nipte nederlaag met het kleinste verschil tegen een ploeg met een wat hogere gemiddelde elo-kwotering, maar die misschien met een ietsje meer geluk te vermijden was geweest. Hoofdzaak was echter dat op alle borden een mooi gevecht ontstond, en iedereen flink wat schaakgenot beleefde aan zijn interclubpartij. Daar deed de avondlijke stortbui met donder en bliksem die ons tijdelijk verhinderde het schaakpand te verlaten niets aan af. (Bart)
Afd. 5F : Veurne - Izegem 2 : 3-1
Aurele Lenoir (1579) – Gilles 1-0
Geert Verslype (1551) – Ignaas 1-0
Renaat Vanassche (1317) – Frederic 1-0
Diederik Wydooghe (1247) – Laurens 0-1
13 oktober, een zonnige dag in het mooie West-Vlaanderen. We kwamen toe in Veurne en uiteraard was het aan het regenen. De sfeer was gemoedelijk en dat was te merken aan de randactiviteiten. Het begon goed, bord 2 van Veurne was door omstandigheden 2 minuten voor tijd aanwezig en mijn tegenstander was in slaap gevallen en kwam enkele minuten te laat. Op het bord echter schoot het bij de rest goed op. In no time hadden bord 3 en 4 hun notitieblaadje voor de helft gevuld. Alle borden hadden gelijkopgaande partijen aan het begin, maar net zoals sprookjes kon dit niet blijven duren. De eerste doorbraak kwam er op bord 4, waar al vlug naar een eindspel werd toegegaan. Laurens verloor na een verregaande ruilpartij van stukken een pion, maar kreeg er meteen een open lijn bij die zeer hulpvol zou blijken. In plaats van meteen de pion terug te nemen nam Laurens de tijd en verstevigde zijn centrumpaard. Uitgekookt kon hij zo een toren afslaan voor een paard en pion. Op hetzelfde moment slaagde Gilles erin om op bord 1 een stuk weg te blunderen. Ik kon er echter 1 pion voor terugnemen en zijn koningstelling ondermijnen om toch wat compensatie te hebben voor mijn stuk. Frederic op bord 3 ondertussen stevende technisch af op een remisestelling en Ignaas op bord 2 had een open stelling waar veel interessante lijnen en trucjes in konden zitten langs beide kanten. Bord 4 werd beslist, met het voordeel sloeg Laurens het paard van de tegenstander met zijn toren en hij had dit goed bekeken, want bij terugblik op de stelling was Laurens op eender welke manier ruim op tijd om te promoveren. Bord 3 werd niet veel later beslist. Met de pionnen geschoven op remise en elk 2 torens en een dame leek dit ook zo te eindigen. Echter had Frederic een loper tegen een passief paard voor de tegenstander. Frederic verloor de strijd tegen het paard, omdat zijn loper een ander kleur had dan de velden waarop zijn pionnen stonden. Hij kon niets anders doen dan toezien hoe het paard een pion kon slaan zonder deze terug te kunnen pakken + met vork op dame/toren. Helaas viel het toen snel in mekaar en zo werd de score vereffend. 1-1. Vervolgens bord 2, waar het van een ogenschijnlijke stelling waar alles nog kon helemaal fout ging. Ignaas rokeerde lang met 2 opgespeelde pionnen en zette zo zijn Koning in de C lijn. Dezelfde lijn waar zijn dame stond, evenals de tegenstander zijn toren. Het enige wat ertussen restte was een paard en een pion. Toen Ignaas b4 opspeelde om het paard en de loper op a3 te vorken, kon zwart het paard offeren om de lijn open te zetten en de dame aan te vallen. In de tijd nam hij een pion en zo stond alles open en werd de stelling vlug onhoudbaar met een pion in het krijt. Bord 1 tot slot wist nog een pion terug te winnen, maar kwam 1 zet tekort om met een pion minder alles toe te zetten. Hij zag het nog zitten met dit nadeel van kwaliteit, omdat de loper van de tegenstander nutteloos was. De koning die 1 zet over had om binnen te komen was echter niet meer te redden. Zo werd er verloren in Veurne met 3-1.
Graag sluit ik af met een levenswijsheid: Wie zijn string niet tijdig laat zakken, zal waarschijnlijk in 2 helften kakken. (Gilles)
Klasssement na Ronde 2
Verslag Ronde 3 (20/10/2019)
Ga naar
Praktische informatie
Interclub:
Kalender, locaties...
